Rozdział III - Ostatnie widoki.

~`♥~`♥~

Obudziło mnie mocno rażące słońce, które wdzierało się przez odsłonięty kawałek rolet. Leniwie przeciągnęłam się na łóżku i odkręciłam w drugą stronę. Spojrzałam na stojący zegarek, który wskazywał godzinę 5.00. Chyba najwyższy czas wstać z mojego łoża. Spałam w tym domu dziś ostatni raz. Jak na złość przypomniało mi się spotkanie Van. Bardzo chciałabym ją zabrać ze sobą. Mamy tyle wspólnego.. Ale znamy się od kilkunastu godzin, nie mogłam się do niej aż tak bardzo przywiązać. Postanowiłam zapomnieć. Ociężale wstałam z łóżka i podreptałam do krzesła na których leżały przygotowane przeze mnie, ubrania. Wzięłam je i zaczęłam się ubierać. Gdy byłam gotowa, wzięłam szczotkę i przeczesałam moje włosy tym samym doprowadzając je do ładu. Gotowa zeszłam na dół i ruszyłam do kuchni. O dziwo mamy jeszcze nie było, dlatego usiadłam i zaczęłam przeglądać jakąś nudną gazetę, leżącą na stole. Nie było w niej nic ciekawego, po kilku minutach ją zamknęłam i chciałam wstać - poszukać mamy, jednak ona weszła do kuchni.

- Hej, co tak późno? Zazwyczaj robiłaś już śniadanie jak ja wstałam – zdziwiłam się. Zawsze po przyjściu do kuchni mama czekała na mnie z gotowym daniem.

- Przepraszam, ale zaspałam. A teraz byłam w łazience – oznajmiła. Podeszła do lodówki i zaczęła się przyglądać. - Co chcesz na śniadanie?

-Nie wiem, obojętne – odpowiedziałam. Mama zaczęła robić kanapki, a ja pomogłam jej robić herbatę. Szybko się uwinęłyśmy dzięki czemu już o 5.40 zaczęłyśmy się szykować. Poszłam do łazienki i wzięłam szczoteczkę. Umyłam zęby, zrobiłam lekki makijaż, uczesałam włosy i zaczęłam zbierać wszystkie pozostałe kosmetyki. Wszystko rzuciłam to walizki i zaczęłam zbierać już ostatnie rzeczy. O 6.30 stałam już gotowa przed domem. Dom sprzedaliśmy, ponieważ kupiec znalazł się ekspresowo. Potrzebne mu było mieszkanie bardzo szybko. Mama akurat z nim rozmawia. Całą wpłatę wczoraj przelano na konto, przez co mieliśmy już pieniądze na zakup nowego mieszkania. Niecierpliwiłam się, bo samolot wylatuje za niecałe pół godziny, a mama ciągle w domu. Weszłam do mieszkania i krzyknęłam „Mamo ! Samolot nam odleci ! Możesz się sprężać?!”. Kilka minut później mama przyszła. Dała klucze nowemu mieszkańcowi i obydwie ruszyłyśmy z walizkami do zamówionej taksówki. Zapakowali nam wszystko do bagażnika i ruszyłyśmy na lotnisko. Było blisko, dlatego już za piętnaście, siódma czekaliśmy na lotnisku. Ostatni raz patrzę na moje ojczyste miasto, ostatni raz na nim stoję i ostatni raz widzę tu tych ludzi. Jak ja potrafię być zmienna. Na pewno będę tęsknić za tym miastem. Usłyszałyśmy głos instruktorki , że samolot za 10 minut startuje i aby zacząć się pakować do niego. Ruszyłyśmy na tył samolotu, by oddać nasze walizki. Gdy upewniłyśmy się, że wszystko gotowe, zaczęłyśmy zajmować miejsca w samolocie. Usiadłam obok okna a zaraz obok mnie zasiadła mama. Spojrzałam jeszcze raz na to miejsce. Ostatnie widoki. Zapięłam pasy i byłam gotowa do odlotu. Siedziałam i czekałam aż w końcu samolot ruszy. Poczułam, że się unosimy. Zaczęło mi się kręcić w głowie, jednak po chwili ból minął. Oparłam głowę o oparcie i pogrążyłam się we śnie.

~`♥~`♥~

Obudziło mnie trząsanie samolotu. Otworzyłam oczy i spojrzałam na mamę, która wpatrywała się z uśmiechem w okno. Lądujemy. Przespałam kilka, albo nawet kilkanaście godzin, nie czułam zmęczenia. [Przepraszam Was, ale nie wiem ile mogła trwać podróż Ally, dlatego godzina będzie wymyślona przeze mnie ! - od aut.]. Około godziny 20 zajechałyśmy taksówką pod dom babci. Wszystkie nasze walizki przytaszczyłyśmy pod same drzwi. Nacisnęłam dzwonek i po chwili w drzwiach stanęła babcia. Natalie spojrzała na mnie i z wielkim uśmiechem na twarzy wtuliła się we mnie.

-Ally ! Wnuczko, jak ja ciebie dawno nie widziałam ! Kochanie, jak ty się zmieniłaś , tęskniłam !– Tiss mówiła ze wzruszeniem. Babcia mimo swojego wieku ciągle wyglądała młodo i miała świetne poczucie humoru. Jej włosy były blond do ramion. Kochałam ją, ostatnio widziałyśmy się jak miałam 10 lat w święta. Uśmiechnęłam się do babci.

-Babciu ja za tobą też tęskniłam – odpowiedziałam. Po chwili odczepiłam się od staruszki i przesunęłam się na bok, dając rodzicielce dojście do Natalie. Penny od razu uścisnęła Tiss i przywitała się z matką. Cała nasza trójka zaczęła wtaszczać walizki i torby do domu. Aby nie było zamieszania o północy zaczęłyśmy przydzielać odpowiednio pakunki do swoich pokoi. Babcia postarała się dać każdemu oddzielny pokój. Ja dostałam pomieszczenie po mojej cioci, która obecnie mieszka w Niemczech. Wyprowadziła się tam do swojego męża i mieszka teraz z nim wraz z dwójką dzieci. Pokój był malowany i odświeżony, dlatego spodobał mi się. Położyłam walizki na środku pokoju i zeszłam na dół. Moja mama odzyskała swój dawny pokój, w którym mieszkała w dzieciństwie. Wszystkie usiadłyśmy na kanapie. Cieszyłam się, że będę mogła pomieszkać z moją babcią. Wraz z rodzicielką była dla mnie przyjaciółką. Pocieszała mnie przez telefon a ja czułam jakbym ją miała przy sobie. Usiadłam obok Natalie i zaczęłam słuchać rozmów Panny i babci. Bardzo dawno się nie widziały, a babcia nie była teraz w najlepszym stanie. Dokładnie nie wiedziałam na co staruszka jest chora, ale postanowiłam że rozmowę na ten temat zostawię na później. Zaczynałam się robić senna, mimo tego iż w samolocie czułam że mogę zrobić wszystko. Przeprowadzka i lot samolotem jest strasznie męczący. Zaczęłam odpływać od świata realnego i myśleć o tym mieście. Chciałam już wyjść i zacząć je zwiedzać, jednak było już na to późno. Nagle usłyszałam swoje imię. Babcia zadała mi pytanie. Było mi głupio, bo nie słuchałam jej.

-Emmm.. tak – nie usłyszałam pytania, dlatego na ślepo odpowiedziałam. Babcia spojrzała na mnie zdziwiona i ponowiła pytanie.

-Masz chłopaka? - zatkało mnie. Na to pytanie odpowiedziałam jej twierdząco. Następnym razem będę jej słuchać.

-Nieee ! Przepraszam, ale nie słuchałam was i odpowiedziałam byle jak. Nie mam chłopaka i chyba nigdy nie będę miała. Nie pasuję do innych, jestem brzydka, nieśmiała i nie potrafię kłamać a czasami boli gdy powiem prawdę – mówiłam z ciszonym głosem. Babcia uśmiechnęła się do mnie i przytuliła.

-Wnuczko. Pamiętam jak ja mówiłam to samo. Twierdziłam, że jestem pokraką i nikt mnie nie polubi, ani pokocha. Jednak z czasem zmieniłam nastawienie do siebie. Poznałam twojego dziadka, zakochałam się. Miłość nasza trwała długo, pobraliśmy się. Potem pojawiła się twoja mama i ciocia.. byliśmy ze sobą aż do jego śmierci. Zobaczysz że się zakochasz. A przyjaciół znajdziesz. Mogę ci zdradzić, że spotkasz tu osobę, która jest tobie bliska. Na pewno jej nie pamiętasz, ale kiedy już się spotkacie, porozmawiam z wami. Mam nadzieję, że zrozumiałaś co ci chciałam powiedzieć. Jest już późno, połóż się spać. – Coś we mnie pękło. Babcia miała rację. Całkowitą rację. Nie powinnam oceniać siebie tak bardzo źle. To nie było w porządku, bo mam przed sobą jeszcze całe życie. Miami – nowe miasto, nowa przygoda. Pożegnałam się z rodziną i ruszyłam do pokoju. Wyciągnęłam z torby piżamy, ubrałam się w nie i położyłam się na łóżku, które czekało na mnie. Nie mogłam zasnąć. Ciągle w głowie miałam słowa babci „ spotkasz tu osobę, która jest tobie bliska”. Nie miałam pojęcia o kogo jej chodziło. O chłopaka? O przyjaciółkę? I dlaczego bliska? Nie mogłam się już doczekać jutra. Czekało mnie tyle zwiedzania i nowa szkoła. Bałam się do niej dołączyć, jednak ona mogła sprawić, że nie będę uważana za kujona. Będę za wszelką cenę starała się pozbyć strachu przed występami. Dochodziła godzina 21, a ja zazwyczaj o tej porze siedziałam na tarasie pochłonięta książką lub zwyczajnie leniuchowałam, słuchając muzyki. Teraz leżałam już śpiąca. Zamknęłam powieki i odpłynęłam do krainy Morfeusza.

~`♥~`♥~

♥ `Godzina 12, salon w domu Natalie `♥

Wstałam dziś o godzinie 9, a to dziwne bo zazwyczaj jak nie mam nic ciekawego do roboty śpię do minimum 11. Siedziałam w salonie i oglądałam jakiś durny program w telewizji. Bardzo chciałam się dowiedzieć na co babcia choruję, a wiedziałam że to coś poważniejszego, bo mama nie jeździła by z babcią co dzień lub kilka dni do szpitala na badania. Dziś oznajmiła mnie, że zostaję na jakieś 2 godziny sama, ponieważ jadą na badania a potem do sklepu na zakupy . Babcia zostawiła mi klucze, abym mogła pójść się przewietrzyć. Postanowiłam iść, w telewizji i tak nie ma nic ciekawego. Wynikiem mojego strasznego lenistwa było to, że ciągle siedziałam w piżamie. Zjadłam tylko śniadanie i do tej pory oglądałam TV. Ruszyłam swoje „cztery litery” i podreptałam do pokoju. Udało mi się już część rzeczy wypakować, gdy wstałam, dlatego ubrania były już pochowane w meblu. Otworzyłam szafę i zaczęłam się zastanawiać jakie ubranie ubrać. W końcu zdecydowałam się na błękitną sukienkę i siwe koturny. Bardzo lubiłam nosić sukienki i płaskie buty, jednak do tego ubrania nie pasuje założyć trampek. Szybko zdjęłam z siebie piżamę i nałożyłam przyszykowaną sukienkę. Buty wzięłam w rękę i zeszłam na dół. Rzuciłam je obok drzwi wejściowych i poszłam do kuchni. Wzięłam klucze, telefon i kilka drobnych na wszelki wypadek. Nałożyłam buty i wyszłam zamykając ostrożnie drzwi na klucz. Nie znałam miasta dlatego kierowałam się prosto przed siebie.

~~

Siemkaa ! ;* 

Wreszcie jest kolejny rozdział. Umm.. pierwsze 3 - 4 rozdziały są takie dziwne itp. ponieważ to wprowadzenie dotychczasowego życia Ally. Właściwie to 3 rozdziały. W kolejnym pozna już waszą (i moją takżę) ukochaną paczkę ♥ I jak myślicie.. kogo miała na myśli babcia Ally? Zgadujcie! ;*

Aa.. i nie pytajcie kiedy kolejny rozdział, bo ja i tak nie odpowiem. Nie wiem kiedy, zależy kiedy będzie czas i wena. Być może kolejny będzie w weekend. A wszystkie rozdziały będą dodawane co tydzień.
Proszę o komentarze, bo w ten sposób mnie motywujecie =)

Pozdrawiam ;*

PS. Jeśli chcecie się dowiedzieć czegoś o blogu, zajrzyjcie do podstron ! =)